Διπλή γιορτή...διπλό το κέρασμα: Σπιτική Λεμονάδα και Κέικ με ολόχρυση κρέμα λεμονιού...!!!

Κάθε χρόνο την ίδια μέρα,το ίδιο συγκλονιστικό γεγονός επαναλαμβάνεται...

Γενέθλια και γιορτή εξακολουθούν να " συμβαίνουν " ταυτόχρονα...

Μάλιστα,γιορτάζω...γιορτάζω και το φωνάζωωωωω...!!!

Τέρμα τα άσματα,πάμε στα κεράσματα για να μη λέτε πως κάνω την πάπια...

Ζέστη του σκασμού σήμερα και για να σας φτιάξω περισσότερο,αύριο θα είναι μεγαλύτερη...

Τί καλύτερο και πιό δροσερό από μία παγωμένη λεμονάδα...!!!

Την οποία έχουμε φροντίσει να έχουμε φτιάξει με τα χεράκια μας,όταν μερικοί καλοί άνθρωποι μας φέρνουν τα λεμόνια με τη σέσουλα...

Είναι εύκολη - δεν θέλει βρασίματα - και είναι πάντα διαθέσιμη στον καταψύκτη και τις 4 εποχές...

Πάμε να δούμε τί χρειαζόμαστε και πώς γίνεται:

ΥΛΙΚΑ

-  το χυμό από λεμόνια οπωσδήποτε ακέρωτα και βιολογικά

- ζάχαρη

- το ξύσμα από τα λεμόνια

( δεν γράφω ποσότητες,αλλά να ξέρετε πως για 1 ποτήρι του νερού χυμό η αναλογία της ζάχαρης είναι 1,5 ποτήρι...

Δηλαδή 1 ποτήρι χυμό / 1,5 ποτήρι ζάχαρη

- ένα κομμάτι τουλπάνι ή τούλι πυκνό

...και το φτιάχνουμε:

Πλένουμε τα λεμόνια,τα σκουπίζουμε, ξύνουμε ελαφρά με το ειδικό εργαλείο κρατώντας το ξύσμα - και τα στίβουμε να πάρουμε τον χυμό τους...

Σε μπωλ - εγώ χρησιμοποίησα μεγάλη κατσαρόλα γιατί η ποσότητα ήταν μεγάλη - βάζουμε τον χυμό και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε με τον αυγοδάρτη  αρκετή ώρα,μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη...

Προσθέτουμε το ξύσμα των λεμονιών,ανακατεύουμε πάλι και τα αφήνουμε στην ησυχία τους για περίπου μισή ώρα,έτσι ώστε το ξύσμα να απελευθερώσει όσο το δυνατόν περισσότερο από τα έλαια και το άρωμά του...

Τώρα πάμε να γυμναστούμε...

Δεν έχετε ακούσει που λένε οτι το λεμόνι αδυνατίζει...???

Αρχίζουμε να σουρώνουμε το μείγμα μας περνώντας το από το τουλπάνι και στραγγίζοντάς το πολύ πολύ καλά...

( στο τουλπάνι μας θα έχουμε πλέον ένα πηχτό πολτό...Βάζουμε στο σουρωμένο μείγμα μια μικρή ποσότητα από αυτόν,για να έχουμε και μία γεύση από το ξύσμα...

Τον υπόλοιπο μην ετοιμαστείτε να τον σουτάρετε,κρατήστε τον σε σακουλάκια κουζίνας στον καταψύκτη...Ιδανικό για προσθήκη σε γλυκά ή γλυκές σάλτσες,θα με θυμηθείτε...

Μπορείτε να απολαύσετε επί τόπου ένα παγωμένο ποτήρι

σπιτικής λεμονάδας,για να δείτε και τί φτιάξατε...

Προτείνω ανεπιφύλακτα αντί για νερό στην αραίωση,να χρησιμοποιήσετε ανθρακούχο νερό ή σόδα...

Δεν έχει καμία σχέση η γεύση του με αυτή του απλού παγωμένου νερού...

Φυλάξτε τη συμπυκνωμένη λεμονάδα στον καταψύκτη,όπου μπορείτε να τη διατηρήσετε όλο τον χρόνο...

Συμβουλή: χρησιμοποιήστε πλαστικό μπουκάλι από εμφιαλωμένο νερό,γιατί όταν θα θέλετε να σερβίρετε,ο παγωμένος χυμός δεν κατεβαίνει εύκολα,οπότε στο  γυάλινο μπουκάλι θα πρέπει να περιμένετε να ξεπαγώσει κάπως για να τρέξει,οπότε έχουμε απόψυξη και μετά πάλι ψύξη,κάτι που δεν είναι σωστό...

Αντίθετα - αν και δεν συμπαθώ τα πλαστικά και σπανίως τα χρησιμοποιώ - αυτή είναι μία από τις περιπτώσεις που είναι απαραίτητη η χρήση...

Ως εδώ καλά,Χρόνια μου Πολλά για τη γιορτή μου,να με χαίρεστε,πάμε τώρα να με ξαναχαρείτε για τα γενέθλια και να σας κεράσω και το γλυκό...

Gateau a la creme de cirton

που λένε και στο χωριό μου,δηλαδή  

γλυκό με κρέμα λεμονιού,ασορτί με τη λεμονάδα,κάνουν έναν τέλειο συνδυασμό...

Τη συνταγή μπορείτε να τη δείτε ΕΔΩ,αφού αρχικά δημιουργήθηκε για να συμμετάσχει στην πρόσκληση - πρόκληση για την εορτή του Αγίου Πατρικίου ( κάτι πράσσινο δηλαδή ) του πολύ καλού μαγειρικού blog " Very Good Recipes " και έκτοτε έγινε από τα αγαπημένα μας γλυκά...

Τάδε έφη και κέρασε η εορταζόμενη και του χρόνου της Αγίας Παρασκευής ,μεγάλη η χάρη της,τα ξαναλέμε και ξανακερνάμε εις διπλούν...

ΓΕΛΑΜΕ....δεν κοστίζει,είναι μεταδοτικό και κάνει τους άλλους να ανησυχούν....!!!

Ένας επιθεωρητής πηγαίνει στο σχολείο μπαίνει στην τάξη και ρωτάει τα παιδιά....

-Ποιος έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων;
-Όχι εμείς απαντούν τα παιδιά.
Τότε ο δάσκαλος των παιδιών λέει:
-Κύριε επιθεωρητή δεν γίνονται τέτοια πράγματα στο σχολείο μας.
Απογοητευμένος ο επιθεωρητής φεύγει και στέλνει ένα γράμμα στο Υπουργείο Παιδείας.
-Επισκέφθηκα το καλύτερο σχολείο της χώρας και στην ερώτηση μου ποιος έκλεψε τα μήλα των εσπερίδων δεν ήξερε κανένα παιδί να μου απαντήσει και το χειρότερο δεν ήξερε ούτε και ο δάσκαλος τους.
Και το Υπουργείο Παιδείας του απαντά.
-Κύριε επιθεωρητή εσείς να κοιτάζετε την δουλειά σας.
Αυτή είναι υπόθεση της αστυνομίας.

************************************

Ένας Έλληνας πεθαίνει και φτάνει στη ρεσεψιόν της Κόλασης και ο υπάλληλος του ανακοινώνει ότι επειδή είναι υπήκοος χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να διαλέξει μία από τις κολάσεις των χωρών-μελών.

Σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να πάει στη Γερμανική. 

Οργανωμένη χώρα σου λέει, τόσα χρόνια στην Ελλάδα τι κατάλαβα, μου βγάλανε το λάδι. Τουλάχιστον, ας πάρω μυρωδιά του τι σημαίνει Ευρώπη, έστω και στην κόλαση. 

Φτάνει λοιπόν μπροστά στην πύλη της γερμανικής κολάσεως. Μαύρο μάρμαρο, καλογυαλισμένο, σιδερένια πύλη και ψηλά γράφει με μεγάλα γράμματα ΚΟΛΑΣΗ στα γερμανικά. Χτυπάει.... Του ανοίγει ένας άψογα ντυμένος υπάλληλος και τον ρωτά τι θέλει. 

-Να δω, του απαντά εκείνος πώς είναι. 

- Ούτε να το σκέφτεστε, του απαντά ο υπάλληλος! Όλη την ημέρα μας δέρνουνε με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια γεμάτα σκατά!! Φρίκη! Φρίκη! 

Όπου φύγει-φύγει ο ρωμιός...... Δοκιμάζει τις υπόλοιπες κολάσεις, τα ίδια. Έτσι, απογοητευμένος, καταφεύγει στην έσχατη λύση, την ελληνική κόλαση! 

Φτάνει λοιπόν έξω από την πύλη. Μία πύλη εγκαταλειμμένη, βρώμικη όπου στο ψηλότερο σημείο της υπάρχει με μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα η λέξη ΚΟΛΑΣΗ. Το Κ και το Λ φυσικά δεν ανάβουν. Έτσι η επιγραφή γράφει -Ο-ΑΣΗ. 

-Ελληνική ανοργανωσιά....μουρμουρίζει. 

Όσο πλησιάζει, ακούει κάτι περίεργους θορύβους..Μοιάζουν με μουσική. Πλησιάζει περισσότερο. Η μουσική πλέον ακούγεται ολοκάθαρα. Μπουζούκια, μπαγλαμάδες κλπ. 

Χτυπάει... Του ανοίγει ένας τύπος κρατώντας μία μπουκάλα στο χέρι εντελώς φέσι και τον ρωτά τι θέλει. 

- Ήρθα να δω πώς είναι του λέει και βάζει το κεφάλι του μέσα...Τραπέζια, κάπνα, κάτι γκόμενες χορεύουν πάνω στα τραπέζια τσιφτετέλια, νταούλια.....Γενικώς, μπάχαλο. 

Τρελαίνεται ο τύπος.... τι γίνεται εδώ, ρωτά. 

- Aσε φίλε, χάλια του λέει ο μεθυσμένος. Η κατάσταση είναι δραματική εδώ πέρα. Μας δέρνουν όλη μέρα με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια με σκατά. 

- Πλάκα μου κάνεις, ρωτά ο πεθαμένος. Εδώ πίνετε και γλεντάτε...... 

- Εεε, ξέρεις πώς είναι εδώ στην Ελλάδα . Τη μία δεν έχουμε σκατά, την άλλη χαλάνε τα μαστίγια...... 

σημ.blogger:   και τώρα πού γελάσαμε,για πέστε μου πού είναι το                                           αστείο...???

                          Μήπως ξέρουν τί τους γίνεται στο Υπ.Παιδείας ή μήπως                                   στην  Ελλάδα δεν γίνεται κόλαση...???