τελευταία νέα...!!!! διαλέχτε...διαλέχτε...

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Σκηνή απείρου αίσχους...

...σε παραλία ...!!!

Δεν ξέρω ποιός διεστραμμένος
εμπορικός νους συνέλαβε την ιδέα να μετατρέψει
την Ελληνική σημαία σε...μπουρνουζοπετσέτα,
αυτό που ξέρω
είναι πως μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο μόλις την είδα...!!!

Οι σημαίες κύριοι,
εξ όσων εγώ διδάχτηκα και γνωρίζω,
είναι για να αναρτώνται σε ιστούς,
να συμβολίζουν και να θυμίζουν
και όχι να σκουπίζουν τα θαλασσόνερα από πόδια και κορμιά
όσο καλλίγραμμα και αν είναι...

Αλλά όταν υπάρχουν έλληνες
- το ε εσκεμμένα μικρό και όχι κεφαλαίο -
που ευφυολογούν 
λέγοντας πως η σημαία είναι ένα πανί που το έραψε μία ράφτρα,
το να χρησιμοποιηθεί επίσης ως βρεγμένος ποδονύφτης
μικρή σημασία έχει...
( για σας κ. Πάγκαλε,
όχι για όσους τη τιμούμε και την έχουμε αναρτημένη
στα σπίτια και τη καρδιά μας...)

Αρκετά έχουμε ευτελιστεί ως χώρα,
ως λαός και ως πολιτισμός από "φίλους" και "εταίρους"...
Ας ξεκινήσουμε την ανάπτυξη από άλλους,
πιό προσοδοφόρους κλάδους
και ας μη
 καταντήσουμε το σύμβολό μας φολκλορικό προιόν των πάγκων
δίπλα στα τσολιαδάκια...!!!

                                                                                                       Βιβή Χρ. Μιχαήλ

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Τούρτα γενεθλίων...διαίτης...!!!


Μάλιστα....διαίτης...!!!
τί διαβάζετε και ξαναδιαβάζετε...???

Ας τα πάρουμε από την αρχή...

Εχεις φίλο αγαπημένο που έχει γενέθλια...
που έχει και τη φαινή να ξεκινήσει διατροφή,
που έχει και λίστα τί επιτρέπεται και τί όχι...
Εσύ,έχεις επίσης τη φαινή,
να του κάνεις μαζί με άλλους SIN - ενόχους,
surprise party...
Τί κάνεις...???
Αρχίζεις με τρόπο να βολιδοσκοπείς τη κατάσταση
δήθεν μου και τάχα μου αδιάφορα...

" τί θα κάνεις το Σάββατο..???...πού θα είσαι...???
δεν έρχεσαι από το σπίτι,να πιούμε κανένα καφεδάκι...???
τί γλυκό σ' αρέσει καλέ...???...κρέμα ή σοκολάτα...??? "

...και σου' ρχεται κατακέφαλα:
" ααα...ωραία,έρχομαι...
αλλά μη φτιάξεις τίποτα για φαγητό,έχω αρχίσει διατροφή με πρωτείνες..."
μάλιστα...τη κάτσαμε...!!!
τούρτα γενεθλίων με πρωτείνες γίνεται...???

Γίνεται...!!!

ΥΛΙΚΑ

- 2 πακέτα ψωμί του τοστ ( μόνο ψίχα )
- 1 πακέτο βούτυρο φρέσκο
- 15 φέτες ζαμπόν
- 15 φέτες τυρί για τοστ ( έβαλα έμενταλ )
- 1/4 κασέρι ( σε φέτες )
- 1 κούπα ρεγκάτο τριμμένο
- 1/4 σαλαμάκι αέρος πικάντικο ( σε φέτες )
- 1/4 μουρταδέλα ( σε φέτες )
- 1/4 πάριζα ( σε φέτες )
- 1/4 μπέικον ( σε φέτες )
- λουκανικάκια κοκτέιλ,ελαφρά βρασμένα ( για να σχηματίσετε τα κεριά με τα  χρόνια του εορτάζοντα...για τα 49,εγώ χρειάστηκα 30  λουκανικάκια,πάλι καλά και έκπτωση είχα )
- πράσινες ελιές γεμιστές με κόκκινη πιπερίτσα
( κομμένες σε ροδελίτσες,για να σχηματίσετε τη " φλόγα " 
  από τα κεράκια )
- φύλλα πράσινης γαλλικής σαλάτας ή κατσαρή λόλα 
  ( για τη διακόσμηση της βάσης του δίσκου της τούρτας ) 
- πατέ κοτόπουλου

για το πατέ κοτόπουλου :

- 3 φιλέτα στήθη κοτόπουλο κομμένα σε κύβους
- 3 ½ κοφτές κουταλιές βούτυρο
- 2 κουταλιές λάδι
- 1/2 ποτηράκι του κρασιού λευκό κρασί
- 1 σφηνάκι κονιάκ
- άσπρο πιπέρι,σκόνη καπνιστής πιπεριάς,πάπρικα,
  πιπέρι καγιέν,αλάτι
- 100 γρ. βούτυρο φρέσκο

Φτιάχνουμε το πατέ κοτόπουλου,σωτάροντας στο
 βούτυρο και το  λάδι τα στήθη του κοτόπουλου μέχρι να ροδίσουν,προσέχοντας όμως να μη παραψηθούν και μας στεγνώσουν...
Τα πολτοποιούμε στο μπλέντερ,
προσθέτουμε τα 100 γρ. φρέσκου βούτυρου και τα 
υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε μέχρι να έχουμε ένα 
ομοιογενές μίγμα...

συναρμολογούμε τη τούρτα :







Εδώ,ο Θεός και η φαντασία σας μαζί...
...στις φωτογραφίες,θα δείτε πώς στήνεται η τούρτα με
 βάση τις φέτες ψωμιού και ανάλογα με το μέγεθος που
 θέλετε...
Εγώ ξεκίνησα για δίπατη μακρόστενη,αλλά τελικά 
αποφάσισα δίπατη τετράγωνη...
Μου καθόταν στο μάτι - και στο δίσκο -καλύτερα...
Αλοίφουμε τη κάθε φέτα ψωμιού με φρέσκο βούτυρο,
από πάνω βάζουμε το πατέ κοτόπουλου και φέτες εναλλάξ
 από τα αλλαντικά και τα τυριά...
Τελειώνουμε τον  πρώτο " όροφο " της τούρτας
 καλύπτοντας με φέτες ζαμπόν και διακοσμώντας με φέτες μπέικον...

Στήνουμε και τον δεύτερο " όροφο " με τον ίδιο τρόπο καλύπτοντας τα πλαινά με τις φέτες έμενταλ...
Πασπαλίζουμε με το τριμμένο ρεγκάτο και αρχίζουμε να...παίζουμε...!!!


Σχηματίζουμε με τα λουκανικάκια τα χρόνια του
 εορτάζοντα
και βάζουμε στην κορυφή τις κομμένες ροδελίτσες της
 ελιάς,σαν κεράκια...
( σας ενημερώνω οτι αυτό είναι και η μεγαλύτερη δυσκολία
 αυτής της τούρτας,γιατί οι ροδελίτσες γλυστρούν και 
φεύγουν έτσι και λίιιιιγο τις ακουμπήσεις...
γι' αυτό,κάντε όλη τη διακόσμηση και στο τέλος βάλτε τις ελίτσες...)

Παίξτε με τη φαντασία σας για τη διακόσμηση
 - χρησιμοποίησα τσαμπί από φρεσκοκομμένες ντομάτες 
από τον " μπαξέ μου ",πολύ λεπτές λωρίδες πράσσου
 για τα φύλλα ,αγγουράκι και ρεπανάκια για χρώμα...

 Βάλτε τη τούρτα στο ψυγείο...
( συμβουλή...???...κάντε χώρο από πριν,γιατί γίνεται
 τεράστια
και δεν λέει να κάθεστε με τη τούρτα στα χέρια
 προσπαθώντας να τετραγωνίσετε τον κύκλο για να τη
 χωρέσετε στο ψυγείο...την έπαθα και σας το λέω...)

Μικρέ μου  Λουστράκο,
πολύχρονος κι από δω...
εσύ μπορεί να έφαγες τις πρωτείνες σου,αλλά κι εμείς
δεν αφήσαμε κολυμπιθρόξυλο
από αυτά που έφτιαξα εγώ,αλλά και από αυτά
που οι άλλοι SIN - αυτουργοί
φρόντισαν να κουβαλήσουν μαζί τους...

Και του χρόνου μικρούλη,
με τούρτα σοκολάτα που σ' αρέσει...!!!


( επίσης μπορεί επιτέλους κάποιος να μου πει γιατί ο βλόγερ βάζει όπου θέλει και όποτε θέλει τη γραμματοσειρά και το μέγεθος που θέλει και μου κάνει μαντάρα την ομοιομορφία της σελίδας...???...ευχαριστώ...)







Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Ο " Ερασιτέχνης Κηπουρός "...





 ...είναι ένα περιοδικό που ποτέ
δεν λείπει από το σπίτι,χρόνια τώρα...



Το οτι θα ερχόταν όμως στιγμή που το σπίτι δεν θα έλειπε από το περιοδικό,ούτε που το είχα  φανταστεί...!!!
Ηθικοί αυτουργοί:
... ένα...Παπί...                            


 ...ένα ΚΗΠΟΛΟΓΙΟ...
(όπου το SpIrToKoyto  περιδιαβαίνει,κόβει ρόδα μυρωμένα και ζαλίζει το παπί με ερωτήσεις για τα φυτά του )


που θα τον βρίσκετε στα περίπτερα για να σας συμβουλεύει για τα φυτά σας...


Ωρα 12 το βράδυ,κόβω βόλτες στη μπλογκογειτονιά να δω τί γίνεται,καθ' όσον εικοσιτόσες μέρες κοπάνα από Αθήνα και με ασύρματο ιντερνέτι στη χάση και στη φέξη,έχω χάσει επεισόδια...
Κλάτς...το μάτι στο ΚΗΠΟΛΟΓΙΟ...

" Στον Ερασιτέχνη Κηπουρό που κυκλοφορεί..." λέει ο τίτλος...

Τρέχοντας στην ανάρτηση - γιατί ήξερα οτι κάποια στιγμή τα λουλουδάκια μου,αφού είχαν κάνει ήδη casting για το περιοδικό,σχεδόν ένα μήνα πριν,με το παπί και τον Γιώργο,τον φωτογράφο - για να μάθω τα χαμπέρια...
Ακόμα πιό τρέχοντας,στο περίπτερο,ώρα 12.30,σούρνοντας και το Λύκο μαζί να βρούμε το περιοδικό...

Θα με πείτε τρελή...
σιγά το νέο...
το έχω δηλώσει πολλάκις: ανήκω στη συνομοταξία των τρελανθών...!!!
Διαβάζοντας το κείμενο και βλέποντας τις - καταπληκτικές ομολογουμένως - φωτογραφίες,έπαθα σοκ...
Εχουμε εμείς τόσα είδη δέντρων και φυτών στη βεράντα...???
και πώς μου φαίνεται οτι κάποιες γωνιές το θέλουν το κατιτίς τους...??? ( καλά,μη βαράς παπί...μιά κουβέντα είπα...)

Θερμά συγχαρητήρια...!!!
...στο Παπί που κατάφερε να τα ξεχωρήσει και να τα μετρήσει - και να μου δώσει και συμβουλές για το καθένα ξεχωριστά μέσα στο ντάλα ήλιο...
...στον Γιώργο,που ο φακός του απαθανάτισε τόσο τέλεια τα μωρά μου,αλλά και επειδή κατάφερε να βγει νικητής στη μάχη για τη διάσωση του γλυκού του από τον γάτο και τα σκυλιά που τον είχαν από κοντά και περιζωσμένο...

...στο περιοδικό,που σε κάθε τεύχος του,αυτός που αγαπάει τα φυτά και τα δέντρα του,μπορεί να βρει απίστευτα χρήσιμες συμβουλές και ιδέες...

Κι ένα μεγάλο  ευχαριστώ σε όλους για τη φιλοξενία...!!!






Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

σε τόνους ΠΟΥΑ...!!!


Πολλοί το θεωρούν πασέ...
εγώ το λατρεύω...!!! 
Σε όλους τους χρόνους και τους τόνους...

Πουά μπαλόνια,πουά κατσαρόλες,πουά γόβες,
πουά κουτιά,πουά γλυκά...

Πουά γυαλιά,πουά αυγά,
πουά βρακί,πουά Βιβή...

Αυτό συμβαίνει όταν η τσιπούρα παίρνει την εκδίκησή της...
ατέλειωτες ώρες ψαρέματος στον καυτό ήλιο και μία ωραιότατη πουά φωτοδερματίτιδα
με μετέτρεψε στο πουά των ονείρων μου...
Βέβαια θα προτιμούσα σε σικλαμέν,αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα...
Τέλος ο ήλιος,τέλος η θάλασσα,τέλος το ψάρεμα
προς το παρόν...
Για να μάθω να φοράω αντιηλιακό και καπέλο
όταν τραβάω τσιπούρες...

Και του χρόνου να είμαστε καλά,
χωρίς πουά πιτσίλες,αλλά με πουά καπέλο...

Αθήνα...σου'ρχομαι...-:))