ΑΛΛΟΣ 1 ΧΡΟΝΟΣ....φαγούρα...!!!!!

Ξύπνημα της 15ης...αφημένο σαν καλημέρα και υπόσχεση δίπλα στο κομοδίνο μου...

...σύνολο  10...!!!

Συναπτά  και ζωγραφισμένα...
Λευκά...( όπως η αγάπη )
Κόκκινα...( όπως το πάθος )
Ροζ...( όπως τα όνειρα )
Πράσινα...( όπως η ελπίδα )
Μπλε...( όπως η στοργή )
Γκρι...( όπως τα πείσματα )
Μωβ...( όπως η συντροφικότητα )
Κίτρινα...( όπως η ομάδα του...γκρρρρ)


Με όλα τα χρώματα
της ίριδας,σύνθεση αγαστή και δυσεύρετη...
Συμφωνήσαμε να κρύψουμε το μαύρο,
ώσπου χρόνο με το χρόνο,ξεχάσαμε τη κρυψώνα του...

Και ορκιστήκαμε,
όταν θα φύγουμε μαζί γι' αυτό που ονειρευτήκαμε,
κανείς μας να μη ψάξει να το βρει...

Να κουβαλήσουμε στις αποσκευές μας
μόνο τα χρώματα
που 10 χρόνια τώρα,ομορφαίνουν τη ζωή μας...

 


Θα σ' αγαπώ και θα σε νοιάζομαι
τυλίγοντάς σε με τα αρώματα
που συνθέσαμε την αγάπη μας...

Λύκε...Λύκε...είσαι εδώ
και σε ευχαριστώ γι' αυτό....-:))


Μη φύγετε...

έχουμε και κέρασμα...απολαύστε τη τούρτα και ακούστε την ιστορία της...

Τρίτη πρωί,καφές,τσιγάρο και το τηλέφωνο στ' αυτί...
Η  ΝΙΚΗ
- τί ποιά Νίκη,μία είναι η Νίκη 
που ζωγραφίζει με καμβά ένα κέικ -
στην άλλη άκρη με ακούει ,μου λέει,μου λέει,με ακούει...
" ...και τη Πέμπτη που λες,έχω σκοπό να κάνω στον καλό μου για την επέτειό μας,μιά τούρτα...
Μέσα στο μπλογκ σου είμαι και ψάχνω ποιά θα κάνω..."
"ΟΧΙ"...σκούξιμο,φωνή κοφτή κι αντάρα από την άλλη άκρη...
Κάγκελο εγώ...
" τί όχι παιδί μου...δεν θα του κάνω τούρτα...???
παράδοση είναι...του Βαλεντίνο αλμυρή,της επετείου γλυκειά..."
"Φτιάξ ' του κάτι άλλο..." αλλόφρων η Νίκη από κει...
" τί να του φτιάξω χρυσή μου...???...κοκορέτσι μέρα που είναι...???"
" Τούρτα δεν θα κάνεις..." φωνή κοφτή επίσης και απεγνωσμένη έως υστερική...
δεύτερο σταυροκόπημα...
Το μυστήριο λύθηκε κατόπιν εκβιασμού...
" τη τούρτα σας έχω σκοπό να σας τη φτιάξω εγώ για την επέτειό σας και ήθελα να σου κάνω έκπληξη..."
Τούρτα εγώ δεν έκανα όπως καταλαβαίνετε,πού να τολμήσω...
Και αυτό το θαύμα
κανει τη μεσημεριανή της σιέστα στο ψυγείο,
μέχρι την ώρα
 - 11 η ώρα νταν,λίγο πριν βγουν τα φαντάσματα -
έρθει η ώρα της να μας ευχηθεί γλυκά,
όπως της Νίκης η σκέψη και το αριστούργημα,
για τα 10 μας χρόνια...
( αυτό που μου έκανες μικρή θα το πληρώσεις...είναι δυνατόν να με βάλεις να " σφάξω " αυτή τη ζωγραφιά...???
Προλαβαίνω άραγε να φτιάξω άλλη και να κρατήσω αυτή ως σουβενίρ...??? )