απλώνω ΤΡΑΧΑΝΑ και ΧΥΛΟΠΙΤΕΣ...

 

Μιά φορά κι ένα καιρό,πολλά χρόνια πριν,ήταν ένα κοριτσάκι που όταν πήγαινε τέτοια εποχή, στο πατρικό του σπίτι,στη Λαμία,έβλεπε τη γιαγιά του να ανασκουμπώνεται στη κουζίνα...

 κατσαρόλες,κουτάλες,σεντόνια.μαξιλαροθήκες και κρεββάτια,επιστρατεύονταν και όλοι ξέραμε οτι είχε έρθει η ώρα του τραχανά και της χυλοπίτας...

Ολοι ξέραμε οτι η γιαγιά θα γέμιζε τις μαξιλαροθήκες με τα κεντίδια και κάθε κλωνάρι της οικογένειας θα είχε το δικό του μερτικό,εφόδιο στο χειμώνα που έμπαινε...

Τα χρόνια πέρασαν,το κοριτσάκι μεγάλωσε - αυτό μη το δέσετε και κόμπο - και κάθε χρόνο παρέα με τη γιαγιά να παρακολουθεί χαμογελαστή από ψηλά,σήκωνε μανίκια ,στρωσίδια και άντρα από τα κρεββάτια για να συνεχίσει τη παράδοση...


ΑΓΟΡΑΣΕ :

- 5 κιλά γάλα πρόβειο ( αυτό για να είμαστε ειλικρινείς,το έχει εξασφαλίσει ως εξής :
σταμάτησε πριν κάτι χρόνια στη ψύχρα ένα βοσκό που πέρναγε με το κοπάδι του την Εθνική,στον Αυλώνα...
κατσικώθηκε το κοπάδι,λαχτάρησε ο βοσκός,έβριζαν οι από πίσω που σταμάτησε η κυκλοφορία,αλλά το κοριτσάκι,απτόητο...
Κατέβηκε,έμαθε πού ήταν η στάνη και από τότε κάθε φορά που θέλει γάλα,αβγά,γίδα και κατσίκι,τσουπ στη στάνη...)
- 2 κιλά σταρένιο ( πληγούρι )
- 1 κιλό σιμιγδάλι χοντρό
- αλάτι
- σίτα ( κόσκινο με χοντρές τρύπες )
( αυτό δεν το αγόρασε,το κληρονόμησε )

...αν δεν θέλετε να βάλετε σταρένιο,βάλτε 3 κιλά σιμιγδάλι...
( εγώ βάζω και τα δύο,η γεύση ειναι πιό γεμάτη,πιό παραδοσιακή..)

...και ανασκουμπώθηκε κάπως έτσι :

...Βράζουμε το γάλα σε μεγάλη κατσαρόλα και του προσθέτουμε το σταρένιο και το σιμιγδάλι,
ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα..

Βάζουμε και το αλάτι...

Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και σκεπάζουμε την κατσαρόλα με βρεγμένο πανί...

Μόλις κρυώσει...το τσιμπάμε..

Παίρνουμε δηλ."τσιμπιές" μεγάλες από το μείγμα ,
τις απλώνουμε επάνω σε ένα καθαρό σεντόνι και αφήνουμε να ψιλοξεραθούν για μερικές ώρες...


(..αν το αφήσουμε για την άλλη μέρα,ο τραχανάς μας θα είναι κάπως ξυνός..)

Αφού ξεραθούν οι τσιμπιές μας,οπλιζόμαστε με υπομονή και αρχίζουμε να τις τρίβουμε στη σίτα...

Απλώνουμε πάλι τον τριμμένο τραχανά στο σεντόνι μας και τον αφήνουμε να στεγνώσει τελείως...

Τον διατηρούμε σε μαξιλαροθήκη,έτσι ώστε να μη πάρει υγρασία και χαλάσει..

 

TIPάκι :Μιά συμβουλή για όσες τυχερές μπορούν να βρούν γάλα
πρόβειο,κατευθείαν από μαντρί ή βοσκό...
Το πρόβλημα σε αυτό το κατά τα άλλα αγνό γάλα που δεν έχει υποστεί επεξεργασία,είναι
ο κίνδυνος μεληταίου πυρετού...
Οταν το γάλα φτάσει σε σημείο βρασμού..φουσκώνει...κι έτσι δεν μπορούμε να το βράσουμε σε
μεγαλύτερη θερμοκρασία ώστε να είμαστε σίγουροι ότι κάθε ανθεκτκό μικρόβιο έχει καταστραφεί..
..τι κάνουμε...
...παίρνουμε ένα άδειο κουτί από γάλα εβαπορέ,αφαιρούμε την ετικέτα,το πλένουμε πολύ καλά ,
του ανοίγουμε τρύπες και από τις δύο πλευρές...και το βάζουμε να βράσει μαζί με το γάλα..

Η ανακύκλωση που γίνεται από τις τρύπες,δεν αφήνει το γάλα να φουσκώσει και να χυθεί,
συνεπώς η θερμοκρασία που αναπτύσσεται είναι μεγάλη και τα μικρόβια δεν αντέχουν..
(...το κόλπο μου το ειπε ο κτηνίατρος της περιοχής που προμηθεύομαι το πρόβειο γάλα από το
μαντρί..)

Αλλο κολπάκι για όσες δεν έχουν καμία διάθεση να κατακόψουν τα ωραία τους χεράκια τρίβοντας
στη σίτα...
Τρίψτε τον στο μούλτι..
Θα είναι το ίδιο νόστιμος...απλά πιο "λεπτός",χωρίς εκείνα τα μικρά κομματάκια,
που εμένα μου αρέσουν πολύ...

Και τέλος,αν δεν έχετε σκοπό να πετάξετε τον άντρα σας ή τα παιδιά σας από τα κρεββάτια τους
για να απλώσετε τραχανά...
...βάλτε τον τριμμένο τραχανά σε ταψί και στεγνώστε τον στο φούρνο για λίγα λεπτά...

Τί...???
νομίσατε οτι τελειώσαμε...???
αμ δε...
εμπρός...έτοιμες για χυλοπίτες...

ΥΛΙΚΑ

 - 1 κιλό γάλα (..το γνωστό ..το παραδοσιακό..από το μαντρί..ξέρετε εσείς...
- 1/2 κιλό σιμιγδάλι ψιλό
- 3 κιλά περίπου αλεύρι από σιτάρι (...ή όσο πάρει για να γίνει μια μαλακή και
ελαστική ζύμη..)
- 30 αβγά
- 1 κουταλιά σούπας περίπου αλάτι...

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ζυμώνουμε σε μεγάλη λεκάνη όλα τα υλικά μαζί και αφήνουμε τη ζύμη στην ησυχία της
σκεπασμένη με πετσέτα περίπου για μια ώρα...

Ανοίγουμε σχετικά χοντρά τα φύλλα και τα απλώνουμε να στεγνώσουν κάπως
(...προσοχή..οχι να ξεραθούν...)

Τα κόβουμε σε λωρίδες αν θέλουμε την κλασσική χυλοπίτα ή σε μικρά τετράγωνα κομματάκια
....(...η φίλη μου η Εμμα τα λέει τουτουμάκια..!!!)
Εμείς φτιάξαμε και τα δύο για ποικιλία...

( ένα ξύλο κοπής πήρε τη θέση του χάρακα για...επαγγελματικό αποτέλεσμα και η ρόδα που κόβουμε τη πίτσα έκανε τις άκρες της χυλοπίτας δαντελωτές...

Μόλις τελειώσουμε το κόψιμο,φτιάχνουμε ένα καφέ (..θα μας χρειαστεί μετά το άπλωμα..)
και απλώνουμε τις χυλοπίτες μας όπου βρούμε ελεύθερο τραπέζι,κρεββάτι,καναπέ...

Πίνουμε τον καφέ που φτιάξαμε μετά από τόσες ώρες κόψιμο της ζύμης...

Τις αφήνουμε να στεγνώσουν πολύ καλά,περίπου 2-3 ημέρες (...σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει κίνδυνος να
μουχλιάσουν αν δεν έχουν στεγνώσει τελείως...)


Μαζέυουμε τις χυλοπίτες και τα τουτουμάκια μας και τα φυλάμε σε πάνινες μαξιλαροθήκες
έτσι ώστε να αερίζονται και να διατηρούνται...

Αυτά τα ολίγα - μη μου πείτε οτι κουραστήκατε - και εν αναμονή των κρύων ημερών και νυκτών για να τα απολάυσουμε... 

- :))

( όχι θα κάτσω εγώ να ασχοληθώ με τη ΔΕΘ και τις χυλόπιτες που μας σέρβιραν...

προτιμώ τις δικές μου που πιάνουν και τόπο...)